Post of the day #45

Η κυβέρνηση κατάφερε το ακατόρθωτο. Να ενώσει σε έναν κοινό αγώνα όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους επιστήμονες, τους αγρότες και τους συνταξιούχους της χώρας. Με ποιόν τρόπο; Με την προχειρότητα που αντιμετωπίζει μία κατ΄ όνομα μόνο ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Χωρίς επαρκή δεδομένα τόσο για τον αριθμό των ασφαλισμένων, όσο και των εισφορών που ήδη καταβάλουν, των αποθεματικών και των αναγκών των ταμείων, χωρίς αναλογιστικές μελέτες, χωρίς διάλογο με τους παραγωγικούς φορείς, την κοινωνία και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Χωρίς κανένα πρόγραμμα. Οι δεκάδες χιλιάδες που κατεβαίνουν καθημερινά στους δρόμους για να διεκδικήσουν το αυτονόητο δικαίωμά τους για επιβίωση είναι πλέον ακομμάτιστοι, αχρωμάτιστοι. Είναι η κραυγή αγωνίας του παραγωγικού ιστού της χώρας. Η δέσμευση της κυβέρνησης προς τους θεσμούς για περικοπές της τάξης των 1,8 δις στο ασφαλιστικό σύστημα υποτίθεται θα ήταν η αφορμή για μία ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Όχι αυτοσκοπός. Ταυτόχρονα, με δεδομένη την πολύχρονη ύφεση, χρέος της κυβέρνησης απέναντι σε ρήτρες μηδενικού ελλείμματος θα έπρεπε να είναι μία διαπραγμάτευση με αιχμές του δόρατος ρήτρες ανάπτυξης, ρευστότητας, δημιουργίας θέσεων απασχόλησης. Οι μεταρρυθμίσεις απαιτούν χρόνο, τεχνογνωσία, και κυρίως κοινωνική και πολιτική συναίνεση. Στη Γερμανία χρειάστηκαν 3 χρόνια για να ολοκληρωθεί ένα τέτοιου είδους εγχείρημα. Στη Σουηδία 9. Στην Ελλάδα ίσως δεν ολοκληρωθεί ποτέ εξαιτίας της επιπολαιότητας και της κακοδαιμονίας ενός πολιτικού συστήματος, που μέχρι σήμερα φαίνεται να έχει ως βασική προτεραιότητα απλώς την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Απαιτείται ένας ευρύτατος, τεκμηριωμένος και σοβαρός διάλογος εκ΄ του μηδενός, στο πλαίσιο ενός στρατηγικού σχεδίου βιώσιμης ανάπτυξης για τη χώρα. Όσο όμως δε διαθέτουμε ένα τέτοιου είδους σχέδιο, ο δρόμος θα είναι ίσως ο πλέον φιλόξενος χώρος για τους πολίτες αυτής της χώρας. #postoftheday