Το κίνητρο της κυβέρνησης σε σχέση με τη συζήτηση στη Βουλή για τη δικαιοσύνη να πετάξει “την μπάλα στην κερκίδα”. Να πάρει μία επικοινωνιακή ανάσα αλλάζοντας την πολιτική ατζέντα. Να αποσπάσει για λίγο τα φώτα της δημοσιότητας από τα εθνικά θέματα που έχουν προκύψει εξαιτίας των ολιγωριών της στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης. Από τα επιπλέον επτά δισεκατομμύρια σε σκληρά μέτρα που πρόκειται να σηκώσουν οι Έλληνες στις πλάτες τους τα δύο προσεχή έτη. Παρόλα αυτά, κατά τη διάρκεια της συζήτησης έννοιες όπως: “παρακράτος”, “εκβιασμοί”, “διαφθορά”, “διαπλοκή”, “κλειστά στόματα”, “συγκάλυψη”, “δωροδοκίες”, “μίζες”, “λαδώματα”, καθώς επίσης και σοβαρές καταγγελίες για παρεμβάσεις στο έργο της δικαιοσύνης αποδεικνύουν όχι μόνο ότι η χώρα βρίσκεται σε βαθύ τέλμα, αλλά σε σήψη. Το χειρότερο όλων είναι ότι από αυτή τη συζήτηση κανένας Έλληνας δεν έγινε σοφότερος. Κανείς δεν εξεπλάγη. Επιπλέον απογοήτευση και οργή. Είναι πασιφανές ότι απ΄ τη στιγμή που η δικαιοσύνη νοσεί, η δημοκρατία στην Ελλάδα ψυχορραγεί. Το κράτος δικαίου αργοπεθαίνει. Ανεξάρτητα από το αν και πότε θα γίνουν εκλογές, εάν το υπάρχον πολιτικό σύστημα επιθυμεί τη διάσωσή του, χρειάζεται να καταφέρει το ακατόρθωτο. Συναίνεση στα μείζονα και σημαντικά. Μία γενναία συναπόφαση εκ΄ μέρους όλων των επικεφαλής του δημοκρατικού τόξου, προκειμένου η λειτουργία της δικαιοσύνης να αναβαθμιστεί και το δικαστικό σύστημα να επιτελέσει το έργο του με ταχύτητα, αμερόληπτα και απερίσπαστα. Ας γίνει το πρώτο βήμα με την εξυγίανση της δικαστικής εξουσίας, προκειμένου να ακολουθήσουν η νομοθετική και η εκτελεστική. Εάν το πρώτο προαπαιτούμενο του πολιτισμού είναι η δικαιοσύνη, τότε ο σύγχρονος Ελληνισμός κινδυνεύει με πλήρη κατάρρευση. #postoftheday