Post of the day #58

Τα μετάλλια δε φυτρώνουν ούτε κληρώνονται στη χώρα. Τα τελευταία χρόνια έρχονται αποκλειστικά και μόνο ως αποτέλεσμα του ηρωισμού και της αυτοθυσίας των αθλητών και των οικογενειών τους. Πρακτικά, δεν είναι κτήμα και κατάκτηση όλων μας, παρόλο που οι αθλητές φορούν το εθνόσημο. Γιατί, στην πολιτεία, που στο μακρινό και ένδοξο παρελθόν της γέννησε το Ολυμπιακό ιδεώδες, οι άνθρωποι του αθλητισμού αγνοούνται πλήρως. Εκτός βέβαια από τη στιγμή που στις οθόνες των τηλεοράσεων αστράψει φρεσκογυαλισμένο το μεταλλικό έπαθλο περασμένο στο λαιμό του νικητή. Τι υποκρισία;! Στη διαδρομή δε, είναι χιλιάδες αυτοί που θυσιάζουν τη ζωή τους, χωρίς μέσα, χωρίς πόρους, χωρίς υποστήριξη, με μόνη κινητήριο δύναμη την αγάπη τους για το άθλημα της επιλογής τους.  Για να αναδειχθούν, ως εκ΄ θαύματος, ελάχιστοι τελικά, ανάμεσα σε χώρες-μεγαθήρια του παγκόσμιου αθλητισμού. Ντροπή και όχι χαρά για τόσο για το μετάλλιο όσο και για κάθε Έλληνα αθλητή μας πρέπει. Και μία ταπεινή συγγνώμη. Από όλους μας. Προς όλους αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι σχεδόν μόνοι τους και με ανυπολόγιστο κόστος, στηρίζουν αυτό που θέλουμε να ονομάζουμε ελληνικό αθλητισμό. #postoftheday