Την ώρα που το ΔΝΤ επιμένει ότι το χρέος εξακολουθεί να μην είναι βιώσιμο, η κυβέρνηση έδωσε για άλλη μία φορά γη και ύδωρ στους δανειστές, δεσμεύοντας τη χώρα για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022 και 2% από το 2023 μέχρι το 2060(!). Παράλληλα, έχοντας χάσει την ποσοτική χαλάρωση και ενώ η συμφωνία είχε κλείσει από τον Μάιο, όπως έγινε γνωστό, η ίδια ζήτησε τρεις εβδομάδες παράταση για να διαχειριστεί το θέμα επικοινωνιακά στο εσωτερικό.
Προφανώς, για να χτίσει το περιβόητο αφήγημα σχετικά με το επιτακτικό αίτημά της για απομείωση του χρέους αν και είχε καταστεί σαφές ότι το θέμα θα συζητηθεί στον Αύγουστο του 2018 όταν το πρόγραμμα θα έχει ολοκηρωθεί.
Σημειωτέον, απ΄ τα 7,7 δις που αναμένονται στις αρχές Ιουλίου, τα 6,9 θα δοθούν για εξυπηρέτηση χρέους και μόλις 800 για πληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου, επί συνόλου 5 δις. Όχι μόνο δε φαίνεται φως στο τούνελ, αλλά η κρίση θα βαθύνει σημαντικά το προσεχές διάστημα. Εν΄ το μεταξύ, τα μεγάλα deal για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας συνεχίζονται σε ημερήσια διάταξη. Παραγωγικές, εξωστρεφείς επενδύσεις δε γίνονται. Ο λαός συνεχίζει να υποφέρει. Ενώ, η κυβέρνηση, βλέποντας τα ποσοστά της να εξαϋλώνονται, δουλεύει έχοντας, απ΄ ότι φαίνεται, θέσει ως πρώτη και βασική προτεραιότητα το χτίσιμο ενός συστήματος και ενός αφηγήματος που θα της εξασφαλίσει όχι μόνο μία ανοιχτή εκλογική έξοδο κινδύνου, αλλά και την πολιτική της επαύριον. Άλλωστε, με την εμμονική τακτική των ατυχών τηλεφωνημάτων προς τη Γερμανίδα καγκελάριο, στο μυαλό του πρωθυπουργού ενδεχομένως να ξαναέρχεται συνειρμικά και φυσιολογικά το «Go Back κυρία Merkel» #postoftheday