Η αναζήτηση της βέλτιστης λύσης, ώστε το χρέος της Ελλάδας να καταστεί βιώσιμο είναι εύλογο να απασχολεί κατά προτεραιότητα την πολιτική ηγεσία.
Είναι προφανές πως μια διευθέτηση του χρέους – με μείωση των επιτοκίων, με επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής του κλπ – είναι απολύτως αναγκαία: για να πάρει μπροστά η οικονομία αλλά και για να ανασάνει η κοινωνία.
Τα πλεονάσματα που προκύπτουν από την ελάφρυνση του βάρους εξυπηρέτησης του χρέους μπορούν να κατευθύνονται τόσο στην αποπληρωμή του, όσο – και κυρίως – στην ανάπτυξη!
Ποιά όμως ανάπτυξη; Με ποιούς στόχους; ποιες προτεραιότητες; ποιόν ορίζοντα; ποιά κατεύθυνση; Ανάπτυξη με ποιούς και για ποιούς;
Aυτά τα καίρια ερωτήματα δείχνουν δυστυχώς να μην απασχολούν στο βαθμό που θα έπρεπε την πολιτική μας ηγεσία. Αν και όλοι συμφωνούν ότι η κρίση είναι ευκαιρία να εγκαταλειφθούν οριστικά λογικές και πρακτικές που μας οδήγησαν σε αδιέξοδα, στην πράξη εμφανίζονται άτολμοι ή και ανίκανοι να υιοθετήσουν αυτονόητες αρχές που διέπουν τη νέα οικονομία, τη νέα πολιτική.
Η Ελλάδα το πρώτο που χρειάζεται σήμερα είναι νέα οπτική, νέα αντίληψη, νέα νοοτροπία. Ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης για τον 21ο αιώνα. Σχέδιο που θα εκπονηθεί μέσα από ανοικτό, υπεύθυνο και απροκατάληπτο διάλογο με την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή. Σχέδιο που θα προκύψει από τη σύνθεση και τη συναίνεση. Μια εθνική στρατηγική που θα υπηρετούν με συνέπεια όλες οι κυβερνήσεις. Δομημένη στο τρίπτυχο: Ανάπτυξη – απασχόληση – κοινωνική συνοχή.
Με δυό λέξεις : Ένα νέο όραμα που θα εμπνεύσει και θα συνεγείρει τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Ένα όραμα για μια δυναμική και υπερήφανη Ελλάδα στην καρδιά της Ευρώπης. Μια Ελλάδα που αναπτύσσεται δυναμικά σε κάθε περιφέρειά της, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και μοιράζει τους καρπούς της ανάπτυξης δίκαια και ισόρροπα. Που αξιοποιεί τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, αναδεικνύει και προστατεύει τον φυσικό της πλούτο και την πολιτιστική της κληρονομιά, σέβεται το περιβάλλον και την ιστορία της.
Η Ελλάδα σήμερα και για το μέλλον χρειάζεται βιώσιμες λύσεις. Λύσεις που οφείλουμε ως ενεργοί πολίτες να τις απαιτήσουμε και να τις επιβάλλουμε.
Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στις γενιές που έρχονται.