«Οι δανειστές ανέθεσαν προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα ένα πολύ βαρύ έργο: Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καλείται να φέρει στη Βουλή νέα μέτρα. Και τα μέτρα αυτά – πολλά από τα οποία ούτε καν συζητούν συνιστώσες, πλατφόρμες και τάσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας – πρέπει να ψηφιστούν. Εδώ ακριβώς είναι τα δύσκολα. Γιατί, η διαπραγμάτευση και η συνεννόηση με την Άγκελα Μέρκελ ή τον Γερούν Ντάϊσεμπλουμ μπορεί τελικά να αποδειχθεί πολύ πιο εφικτή, σε σχέση με την αναζήτηση κοινού τόπου με ευρωσκεπτικιστές στο εσωτερικό της κυβέρνησης».
Δύο μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο πρωθυπουργός, αναγκαστικά, πήρε την απόφαση να τα ασκήσει ουσιαστικά. Σε μια κρίσιμη στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε την πρωτοβουλία για την έκτακτη συνάντηση των Βρυξελλών που, απ’ ό,τι φαίνεται, δίνει στην Ελλάδα μια ακόμη ευκαιρία, ίσως την τελευταία, προκειμένου να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της, να βρει πρόσβαση σε χρηματοδότηση και να ενισχύσει τη θέση της στην ΕΕ.
Αναμφισβήτητα ο πρωθυπουργός κέρδισε τη μάχη των εντυπώσεων. Τα δύσκολα όμως είναι αυτά που ακολουθούν. Οι Ευρωπαίοι υποσχέθηκαν στον πρωθυπουργό πρόσβαση της Ελλάδας σε χρηματοδότηση υπό προϋποθέσεις:
Πρώτον, να παρουσιάσει σύντομα έναν συνεκτικό κατάλογο μεταρρυθμίσεων. Με άλλα λόγια οι δανειστές ζητούν σαφείς δεσμεύσεις, καθώς στη “δημιουργική ασάφεια” της συμφωνίας του Φεβρουαρίου αποδίδουν τις παρεξηγήσεις και την ουσιαστική κατάρρευση της διαπραγμάτευσης μεταξύ των τεχνικών κλιμακίων.
Δεύτερον, οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις να αξιολογηθούν και να εγκριθούν από το Eurogroup. Και αυτό σημαίνει ότι ο κατάλογος πρέπει να είναι κοστολογημένος από την Αθήνα ή να μπορεί να κοστολογηθεί από τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών.
Τρίτον, οι συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις αμέσως να προωθηθούν, υπό τη μορφή νομοσχεδίων στη Βουλή.
Και, τέταρτον, οι παραπάνω μεταρρυθμίσεις να υλοποιηθούν πριν τον Ιούνιο, οπότε λήγει το περίφημο “πρόγραμμα – γέφυρα” που προβλέπει η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου.
Με άλλα λόγια, οι δανειστές ανέθεσαν προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα ένα πολύ βαρύ έργο: Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καλείται να φέρει στη Βουλή νέα μέτρα. Και τα μέτρα αυτά – πολλά από τα οποία ούτε καν συζητούν συνιστώσες, πλατφόρμες και τάσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας – πρέπει να ψηφιστούν.
Εδώ ακριβώς είναι τα δύσκολα. Γιατί, η διαπραγμάτευση και η συνεννόηση με την Άγκελα Μέρκελ ή τον Γερούν Ντάϊσεμπλουμ μπορεί τελικά να αποδειχθεί πολύ πιο εφικτή, σε σχέση με την αναζήτηση κοινού τόπου με ευρωσκεπτικιστές στο εσωτερικό της κυβέρνησης.