Η κυβέρνηση, κατά την προσφιλή της πρακτική, θριαμβολογεί, επιχειρώντας να παρουσιάσει την απόφαση του Eurogroup ως δήθεν νίκη που σηματοδοτεί το τάχα το «τέλος της ύφεσης». Βεβαίως είναι τελείως διαφορετική η πραγματικότητα. Πρόκειται μόνο για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Ο «πατέρα της νίκης» Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο οποίος θέλοντας να προσγειώσει τους πρόωρα (1942) πανηγυρίζοντες Βρεττανούς για την ήττα του Ρόμελ στο Ελ Αλαμέιν και να τους προετοιμάσει για τον μακρύ και αιματηρό πόλεμο που τους περίμενε είπε: «Αυτό δεν είναι το τέλος. Δεν είναι καν η αρχή του τέλους. Ίσως να είναι το τέλος της αρχής».
Αυτό ακριβώς ισχύει και στην δική μας περίπτωση. Κανένας λόγος για πανηγύρια. Το κείμενο της συμφωνίας περιγράφει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η χώρα τις επόμενες πολλές δεκαετίες: Ένα πλαίσιο σκληρής λιτότητας, βίαιων ανατροπών «κεκτημένων», ισοπέδωσης «κόκκινων γραμμών», ασφυκτικής επιτήρησης και καταβαράθρωσης της εθνικής κυριαρχίας.
Η απόφαση του Eurogroup απομακρύνει γι’ αυτό το καλοκαίρι τον κίνδυνο μιας ανεπανόρθωτης δημοσιονομικής κρίσης και του ατυχήματος. Ας κρατήσει λοιπόν η κυβέρνηση αυτή την θετική εξέλιξη ως βάση για τα πολλά και δύσκολα βήματα που ακολουθούν. Οι τελευταίες αποφάσεις και οι υποσχέσεις για μελλοντικές πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της ελάφρυνσης του χρέους θα μπορoύσε να είναι -και πρέπει να είναι- ένα πρώτο βήμα για την άρση της αβεβαιότητας και για τη σταθεροποίηση της οικονομίας.