Το τίμημα των 240 εκατομμυρίων που υποσχέθηκαν οι επιχειρηματίες στην κυβέρνηση για τις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες πανελλαδικής εμβέλειας, σε βάθος διετίας, δεν μπορεί παρά να σκορπίζει χαμόγελα ικανοποίησης στο Μαξίμου, καθώς το ποσό δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο, αν σκεφθεί κανείς ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πουλήθηκε για μόλις 45. Απ΄ την άλλη πλευρά υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι με τις οικογένειές τους, οι οποίοι βρίσκονται στον “αέρα” και βλέπουν τη ζωή τους να αλλάζει ριζικά καθώς η «τηλεοπτική μεταπολίτευση» χαρακτηρίζεται από πλήρη ασάφεια και “θολούρα” σε σχέση με τα εργασιακά δικαιώματα και την προστασία της ίδιας της εργασίας.
Ταυτόχρονα, σε εκατομμύρια πολίτες αλλά και στην ίδια τη δημοκρατία δεν δόθηκαν εγγυήσεις ότι θα διασφαλιστεί η ελευθερία του Τύπου, η πολυφωνία, η ελευθερία και η ανεξαρτησία των δημοσιογράφων, όπως επίσης και η τήρηση των κανόνων δεοντολογίας. Επιπλέον, οι τέσσερις επιχειρηματίες γνωρίζουν καλά ότι προκειμένου οι επενδύσεις τους να καταστούν βιώσιμες και κερδοφόρες, και προκειμένου να ισχυροποιήσουν τη θέση τους στην αγορά, θα χρειαστεί να συνάψουν συνεργασίες και συμμαχίες για άμεση εισροή κεφαλαίων, για τη χρήση υποδομών, ανθρώπινου δυναμικού, αλλά και για τον περιορισμό των πάσης φύσεως ανταγωνισμών. Σε αυτή την λογική οι παλαιοί παίκτες έχουν και τη γνώση και τους πόρους και την τεχνογνωσία και σίγουρα δε θα μείνουν άπραγοι και αμέτοχοι.
Το όλο τοπίο που διαμορφώνεται στη δημόσια σφαίρα μόνο ξεκάθαρο δεν είναι και τίποτα δεν προδιαγράφει τη βιωσιμότητα των επενδύσεων, των εργαζομένων και της ίδιας της ενημέρωσης των πολιτών. Σε μία κοινωνία στην οποία ασκούνται ισχυρές δυνάμεις παρακμής, εξαιτίας της παρατεταμένης συνολικής ύφεσης, τα ΜΜΕ θα μπορούσαν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην ενδυνάμωση της δημοκρατίας και αναστήλωση της πολιτείας, εάν η κυβέρνηση έθετε ως βασική αρχή την ελεύθερη, ανεξάρτητη και καλή λειτουργία του χώρου των Media και όχι αποκλειστικά και μόνο το χρήμα. Το χρήμα, η επιρροή και οι παρεμβάσεις στην εξουσία ήταν αυτά που συντήρησαν το τρίγωνο της διαπλοκής εδώ και δεκαετίες, και απ΄ ότι φαίνεται η «τηλεοπτική μεταπολίτευση» χτίζεται με ακριβώς τα ίδια υλικά, με την προσθήκη ορισμένων επιπλέον νέων παικτών. Απ΄ ότι φαίνεται η κυβέρνηση στον διαγωνισμό παραχώρησης των τηλεοπτικών αδειών ενσωμάτωσε πλήρως τη ρήση από την άλλη όχθη του Ατλαντικού η οποία λέει: «money talks and bullshit walks». Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση ενδέχεται εν΄ ευθέτω χρόνω να χρησιμοποιηθεί εναντίον της, από τους τέσσερις ανθρώπους, οι οποίοι εξαιτίας της θεσμικής ανεπάρκειας μπορούν να αποκτήσουν τη δύναμη «μικρών πρωθυπουργών».
Ηλίας Παλιαλέξης