«Η Ε.Ε. βρίσκεται σε υπαρξιακή κρίση», δήλωσε στον ετήσιο απολογισμό της κατάστασης στην ΕΕ που έκανε ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο κ. Ζααν Κλοντ Γιουνκέρ, ενώπιον του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Οκτώ χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης, με τις γνωστές δραματικές συνέπειες που συνεχίζουν να κλονίζουν συθέμελα το οικοδόμημα. Στον απόηχο του Brexit. Εν΄ αναμονή του Ουγγρικού δημοψηφίσματος για το προσφυγικό στις 2 Οκτωβρίου, για το οποίο 22 ΜΚΟ έχουν δηλώσει ότι «δεν επιτρέπει την προώθηση των κοινών αξιών μας, δεν έχει κανένα νόημα και είναι απάνθρωπο». Και ενώ μέσα στο 2017 αναμένονται εκλογές σε Γαλλία, Γερμανία και Ολλανδία, τα αποτελέσματα των οποίων θα κρίνουν πολλά για την μετέπειτα πορεία όλων.
«Η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερη ενότητα», παραδέχθηκε ο κ. Γιουνκέρ. Σαφέστατα, ο διπλασιασμός των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων, από 316 δισ. ευρώ μέχρι το 2017 σε 620 δισ. μέχρι το 2022, ήταν σίγουρα η εξαγγελία που έδωσε τον τόνο στην ομιλία του. Απόφαση που ήρθε ως αποτέλεσμα της ραγδαίας μετανάστευσης των Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων κυρίως προς χώρες της Ασίας, αλλά και τα ανεμικά αποτελέσματα των πολιτικών που εφαρμόζονται στις χώρες του Νότου.
«Πρέπει να δείξουμε έξυπνη ευελιξία που να μην εμποδίσει την ανάπτυξη», τόνισε επιπλέον, με αφορμή και την αναστολή των οικονομικών κυρώσεων σε Ισπανία και Πορτογαλία για «παραβίαση των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ».
Βασικά προβλήματα πέρα από την λιτότητα και το έντονα φαινόμενα αποεπένδυσης, αποτελούν τα εφιαλτικά επίπεδα ανεργίας σε πλήθος χωρών της ΕΕ με πρώτη την Ελλάδα, η υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων, ο αυξανόμενος ευρωσκεπτικισμός, η γήρανση του πληθυσμού της ηπείρου, οι περιβαλλοντικές προκλήσεις και βέβαια η προσφυγική κρίση. Υπάρχει όμως και μία ακόμα σοβαρή λεπτομέρεια. Ο κίνδυνος μετατροπής της ΕΕ σε λογιστικό γραφείο, το οποίο στελεχώνεται με προσωπικό αμφιβόλων κινήτρων, διασυνδέσεων και προθέσεων.
Ο κ. Γιουνκέρ, αν και με σοβαρή καθυστέρηση, κατέστησε σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι διατεθειμένη να αλλάξει πορεία. Κατά πόσο όμως αυτό είναι εφικτό τεχνικά, και λειτουργικά, αφού τις αποφάσεις θα τις “τρέξουν” οι ίδιοι τεχνοκράτες που έτρεξαν και τις πολιτικές της λιτότητας, και στέρησαν από την ΕΕ πολύτιμο χρόνο και πόρους για μία άμεση αντίδραση στην κρίση του 2008, προς όφελος κυρίως μεγάλων συμφερόντων και πολύ λιγότερο των λαών.
H στελέχωση λοιπόν και ο ρόλος των υπαλλήλων και των συμβούλων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ίσως το Α και το Ω, μετά τη λήψη των πολιτικών αποφάσεων από την ηγεσία της ΕΕ. Όταν, μεταξύ άλλων, ο ίδιος ο κ. Μπαρόζο προκάτοχος του κ. Γιουνκερ στην Κομισιόν πέρασε με χαρακτηριστική άνεση τις πόρτες της επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs, αντίστοιχα έδωσε ένα ζοφερό παράδειγμα σε ολόκληρη την ιεραρχία των στελεχών της Κομισιόν, σε σχέση με τις προοπτικές που δίνει μία καριέρα στα γραφεία της πρωτεύουσας του Βελγίου. Συνεπώς, υπέδειξε εμμέσως και έναν τρόπο εργασίας και δικτύωσης, που θα διασφαλίσει ένα κερδοφόρο μέλλον σε όποιον προσανατολιστεί αναλόγως. Ο επαναπροσδιορισμός όχι μόνο των όρων των συμβολαίων, αλλά και των κριτηρίων επιλογής προσωπικού για τα γραφεία των Βρυξελλών είναι ίσως η λεπτομέρεια στην οποία κρύβεται ο διάβολος. Και αυτή την λεπτομέρεια πρέπει να την εξετάσουν σοβαρά οι πολιτικοί ηγέτες της Ένωσης.
«Η Ιστορία δεν θα θυμάται τα ονόματά μας. Η Ιστορία θα θυμάται την αποφασιστικότητα στα πιστεύω μας και τα σφάλματά μας», είπε ο επικεφαλής της Επιτροπής, όμως καλώς ή κακώς η ιστορία τα θυμάται όλα και ο διάβολος κρύβεται πάντα στις λεπτομέρειες.