Περί τα 880 εκ. είναι εγγεγραμμένα στο σύστημα από την ΕΕ για έργα διαχείρισης αποβλήτων στην Ελλάδα. Αντί η χώρα να κινηθεί γρήγορα και αποτελεσματικά προκειμένου να απορροφήσει τα κονδύλια, κωλυσιεργεί εδώ και χρόνια, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να μη λύνει ένα πολύ σημαντικό περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό ζήτημα, αλλά να έχει βρεθεί αντιμέτωπη με βαρύτατα πρόστιμα.
Οι διεθνείς καλές πρακτικές δίνουν τη δυνατότητα εξοικονόμησης περισσότερων από 150 εκατομμύριων ευρώ ετησίως και τη δημιουργία περί των δέκα χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας. Πέρα από την αξιοποίηση των πολύτιμων πόρων που λέγονται «σκουπίδια», στην Ελλάδα τα ζητήματα που αφορούν γενικότερα τη διαχείριση και την προστασία του περιβάλλοντος έχουν εδώ και χρόνια περάσει σε δεύτερη μοίρα, αφού ο δημόσιος διάλογος κατακλύζεται από ατέρμονες διαβουλεύσεις και συζητήσεις γύρω από τις βαρύτατες συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
Η υποβάθμιση όμως περιβαλλοντικών ζητημάτων έχει φέρει τη χώρα μας στη δεύτερη θέση σε περιβαλλοντικές παραβιάσεις στην ΕΕ, με 27 σοβαρές υποθέσεις σε εκκρεμότητα. Επιπλέον, έχει αποδυναμώσει τις προοπτικές για αληθινή ανάπτυξη, σε μία χρονική στιγμή που η διεθνής κοινότητα αφυπνίζεται μπροστά στους περιβαλλοντικούς κινδύνους και λαμβάνονται πολύ σημαντικές αποφάσεις για προώθηση πολιτικών και επενδύσεων για την αντιμετώπιση και την προσαρμογή την κλιματική αλλαγή, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων. Μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς επίσης και η χώρα μας επικύρωσαν τη συμφωνία των Παρισίων για την αντιμετώπιση του φαινομένου, την περίοδο που αναπτύσσεται μία σημαντική δυναμική στο εν΄ λόγω ζήτημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ειδικά στην Ευρώπη το περιβάλλον, η ενέργεια και η κλιματική αλλαγή είναι εκ΄ των βασικών πυλώνων της νέας προγραμματικής περιόδου. Στην Ελλάδα σπαταλάμε χρόνο, κοινωνικό, πολιτικό κεφάλαιο, στην ανάλυση και την επεξεργασία του οικονομικού προβλήματος, λες και αυτό πρόκειται να λυθεί μαγικά από μόνο του απλά με λογιστικές αλχημείες. Απαιτείται αποτελεσματική δράση για εξεύρεση μακροπρόθεσμων λύσεων οι οποίες θα διασφαλίσουν για τη χώρα μία μακροχρόνια περίοδο ευημερίας στην μετά-μνημονίων εποχή.
Αδιάφοροι για το περιβάλλον πολιτικοί και πολίτες υποθηκεύουν το παρόν αλλά και το μέλλον της χώρας, καθώς ο πραγματικός πλούτος της Ελλάδας είναι απόλυτα συνδεδεμένος με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχουν χαριστεί στον τόπο, λόγω της γεωγραφικής του θέσης. Αποτελούν τον βασικό, ίσως τον μοναδικό, πυλώνα βιώσιμης ανάπτυξης για τη χώρα. Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια για άλλες σπατάλες. Η βιώσιμη περιβαλλοντική πολιτική και διακυβέρνηση, η οποία συνδέεται άμεσα με τον τουρισμό, τη βιομηχανία, την αξιοποίηση των φυσικών πόρων, την αγροτική παραγωγή, την κτηνοτροφία, τις υποδομές την ενέργεια, είναι ίσως ο μόνος τρόπος βιώσιμης εξόδου από την κρίση. Σε συνδυασμό με τη δημιουργία ενός ευνοϊκού οικονομικού κλίματος, την θεσμική ενδυνάμωση και με μία χρηστή διακυβέρνηση, η Ελλάδα μπορεί να αναγεννηθεί και να ευημερήσει. Αλλά δυστυχώς, μπροστά στα εφήμερα μικροπολιτικά και τις λογιστικές ασκήσεις, πού καιρός για το περιβάλλον;
Ηλίας Παλιαλέξης