Από την πρώτη ημέρα της νέας διακυβέρνησης ο Ντόναλντ Τραμπ ενέκρινε το πρώτο μέτρο για να ξεκινήσει η κατάργηση του προγράμματος ασφαλιστικής κάλυψης και υγειονομικής περίθαλψης του Ομπάμα. Επιπλέον, ανακοινώθηκε επίσημα από τον λευκό οίκο η βούληση αποχώρησης των ΗΠΑ από τη Συμφωνία Συνεργασίας Ειρηνικού (TPP), την εμπορική συμφωνία στην οποία μετέχουν 12 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Κίνα, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι θα πατάξουν αυτές τις χώρες που παραβιάζουν τις εμπορικές συμφωνίες και βλάπτουν τους Αμερικανούς εργαζομένους.
Επιπλέον, την ίδια ημέρα κατέβηκαν από την ιστοσελίδα του λευκού οίκου οι πρωτοβουλίες του απερχόμενου προέδρου για την Κλιματική Αλλαγή και αντικαταστάθηκαν με ένα κουτί στο οποίο αναγράφεται μία διακήρυξη για το νέο Αμερικανικό Σχέδιο Ενέργειας (American Energy Plan), το οποίο όπως επισημαίνεται, στηρίζεται στην εξόρυξη σχιστολιθικού και φυσικού αερίου ύψους 50 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Ενώ, την πρώτη ημέρα της πρώτης εβδομάδας της διακυβέρνησής του έκανε γνωστό ότι προτίθεται να επαναδιαπραγματευτεί τη Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου για τη Βόρεια Αμερική (NAFTA).
Δεδομένα είναι επίσης τρία. Οι άνευ προηγουμένου διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης Τραμπ, και υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι πρωτοφανείς πανηγυρισμοί των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη υπέρ της εκλογής του και υπέρ της διάλυσης της ΕΕ, καθώς επίσης και η τοποθέτηση του Κινέζου προέδρου στο Νταβός, σύμφωνα με την οποία «ένας εμπορικός πόλεμος δε θα αναδείξει νικητές». Από εκεί και πέρα η όλη ανάλυση προς το παρόν γίνεται σε επίπεδο δηλώσεων, εκτιμήσεων και προθέσεων, αφού η κυβέρνηση Τραμπ δεν έχει εφαρμόσει καν πολιτική.
Τα σενάρια είναι δύο. Είτε ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θα κάνει πράξη τα λόγια του, γεγονός που θα εγείρει σοβαρές αντιδράσεις από όλους τους διεθνείς παίκτες, αλλά και από την κοινωνία των πολιτών, προκαλώντας τεκτονικές αλλαγές στη διεθνή σκακιέρα. Είτε, θα αρχίσει τις «κωλοτούμπες», όπως άλλωστε έκανε κατά την επίσκεψή του στα γραφεία της CIA, την οποία ενώ μέχρι πρότινος κατακεραύνωνε, επί τόπου την εκθείασε. Η αλήθεια συνήθως βρίσκεται κάπου στη μέση. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι την απόρριψη που εισπράττουν οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ ανά τον κόσμο, οφείλουν να την αξιοποιήσουν δημιουργικά το προσεχές διάστημα, προς όφελος των λαών, της πραγματικής οικονομίας και του πλανήτη διατυπώνοντας μία συνεκτική πρόταση βιώσιμης ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς.
Οι φωνές των ηττημένων της παγκοσμιοποίησης, των «ξεχασμένων», όπως τους χαρακτηρίζει ο Τραμπ, όλων όσων αισθάνθηκαν ότι έχασαν την ελπίδα και το μέλλον τους μετά την κρίση, βλέποντας τους πλούσιους να γίνονται πλουσιότεροι και τους φτωχούς φτωχότεροι, θα δυναμώνουν μέρα με τη μέρα και θα εκλέγουν κυβερνήσεις.
Ηλίας Παλιαλέξης