Η απόφαση για επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα, είναι αναμφισβήτητα, δεδομένων των συνθηκών, μία θετική εξέλιξη. Η κυβέρνηση για ακόμα μία φορά όμως έχει σπαταλήσει πολύτιμο χρόνο, προσδοκώντας, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί σε ολόκληρη την Ευρώπη προς όφελός της. Ωστόσο, αυτό που φαίνεται ότι δεν έχει λάβει υπόψη της είναι ότι ο πολιτικός, όπως και ο ιστορικός χρόνος, κυλούν με τους δικούς τους ρυθμούς. Όχι σύμφωνα με τους δείκτες του μηχανικού, πόσο δε μάλλον του κομματικού, ρολογιού. Η γενικότερη κωλυσιεργία στο κλείσιμο της αξιολόγησης, για ακόμα μία φορά αποδυναμώνει τη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας.
Η κυβέρνηση ξανά αυταπατάται εάν πιστεύει ότι θα μπορέσει να κλείσει αβρόχοις ποσί την οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Το πάθημα του 2015 με την πολύμηνη διαπραγμάτευση, που οδήγησε σε δημοσιονομική ασφυξία, σε ένα άκρως διχαστικό δημοψήφισμα, που μόνο καλό δεν έκανε στη χώρα και στην ίδια, και τελικά σε ένα τρίτο οδυνηρό μνημόνιο, φαίνεται ότι δεν έχει γίνει μάθημα.
Όσο οι υγιείς φωνές κατά τις λιτότητας δυναμώνουν στην ΕΕ, σίγουρα είναι προς όφελος της χώρας αλλά και της ίδιας της Ευρώπης. Και σίγουρα μπορούν να δημιουργήσουν ένα πρόσφορο κλίμα για αλλαγή του μίγματος της ευρωπαϊκή πολιτικής. Αλλά όμως αυτό, δυστυχώς, δεν έχει να κάνει με τις μεσοπρόθεσμες δεσμεύσεις της χώρας. Είναι εντελώς λανθασμένη η σύνδεση των μακροπολιτικών εξελίξεων με τις βραχυπρόθεσμες αποφάσεις που καλούμαστε να λάβουμε. Όσο η Ελλάδα περιμένει, θα οπισθοδρομεί. Εάν επιταχύνει, όχι μόνο θα εκπέμψει ένα μήνυμα σταθερότητας, αποτελεσματικότητας και εμπιστοσύνης, αλλά, πολύ περισσότερο, θα λάβει καλύτερη θέση στο βατήρα των εξελίξεων την επόμενη ημέρα. Δυστυχώς, δεν υπάρχει μέση λύση. Η αναποφασιστικότητα θα ρίχνει νερό στο μύλο του ευρωσκεπτικισμού, της ακατάσχετης δραχμολογίας, της πόλωσης και της απαξίωσης, ενώ ο λογαριασμός, αλλά και η ανασφάλεια θα αυξάνονται. Η κυβέρνηση πρέπει να βαδίσει χωρίς καθυστερήσεις το δρόμο που η ίδια άνοιξε. Στη ζωή όπως και στην πολιτική, δυστυχώς, στασιμότητα δεν υπάρχει. Ή θα πάμε μπροστά ή πίσω.
Ηλίας Παλιαλέξης